Ντοκιμαντέρ

Τα φωσφορίζοντα ίχνη των σαλιγκαριών
ντοκιμαντέρ

Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης /
Συνεχής προβολή στα πλαίσια της έκθεσης «Εργαστήρια του Μιρό» /
8 Νοεμβρίου - 7 Ιανουαρίου / ελεύθερη είσοδος /

Το φθινόπωρο του 1956 ο Ζοάν Μιρό εγκαθίσταται στη Μαγιόρκα. Ο φίλος του, ο αρχιτέκτονας Ζοζέπ Λιουίς Σερτ, του έχει σχεδιάσει το εργαστήριό του στο Son Abrines, ένα κτήμα έξω από την Πάλμα.

Στο νέο του εργαστήριο, έναν τεράστιο χώρο αποκλειστικά δικό του, ανοίγει τα κιβώτια που έχει συσσωρεύσει κατά τη διαμονή του στο Παρίσι, στη Βαρκελώνη και το Montroig. Αυτή η συνάντηση με το παρελθόν τον αναστατώνει αλλά παράλληλα τον ενθουσιάζει. Η Αυτοπροσωπογραφία του 1960, την οποία έφτιαξε επεξεργαζόμενος μια παλαιότερη αυτοπροσωπογραφία, του 1937, σηματοδοτεί την αρχή μιας νέας φάσης, πιο άμεσης και πιο ωμής. Η διαδρομή αυτή θα ολοκληρωθεί το 1960 με το τρίπτυχο Γαλάζιο Ι, Γαλάζιο ΙΙ, και Γαλάζιο ΙΙΙ.

Εντωμεταξύ, το 1955, ο Μιρό αναλαμβάνει μια παραγγελία: πρόκειται για δύο κεραμεικές τοιχογραφίες, τον Ήλιο (3 x 15 μέτρα) και τη Σελήνη (3 x 7,15 μέτρα), για την έδρα της Ουνέσκο στο Παρίσι. Δεν θα αρχίσει τα έργα αυτά παρά το 1957, αφού επισκεφθεί το σπήλαιο της Αλταμίρας με τον Ζουζέπ Λιορένς Αρτίγας. Η τοιχογραφία θα εγκαινιαστεί το 1958.

Τα φωσφορίζοντα ίχνη των σαλιγκαριών προτείνουν μια αναδρομή σε εκείνη τη δημιουργική «στιγμή» στην οποία ο Μιρό έβαλε χρώμα στα όνειρά του. Θα έχουμε ως οδηγό μας τα λόγια του, όπως τα κατέγραψε ο Yvon Taillandier, στη συνέντευξη «Joan Miró: je travaille comme un jardinier» που δημοσιεύθηκε στην επιθεώρηση XXème Siècle, Παρίσι, αρ. 1, τ.1, 15 Φεβρουαρίου 1959.

Τα φωσφορίζοντα ίχνη των σαλιγκαριών

Ντοκιμαντέρ, 54 λεπτά.
Μια παραγωγή των La Perifèrica Produccions και TV Mallorca
Σκηνοθεσία: Cesc Mulet
Σενάριο: Cesc Mulet, Arnau Ruiz
Φωτογραφία: Ángel García (Μαγιόρκα), Jaume Caldentey (Παρίσι), Fèlix Bonnín (Καταλωνία), Bartomeu Amengual (Νέα Υόρκη)
Μοντάζ και γραφιστική επεξεργασία: Roberto Rodríguez
Μουσική: Kiko Barrenengoa i Fameliars